ഡ്രാക്കുളയുടെ നാട്ടിൽ...1 

റൊമാനിയയെ കുറിച്ച് ആലോചിച്ചപ്പോൾ മൂന്ന് കാര്യങ്ങളാണ് മനസ്സിലേക്ക് ഓടിവന്നത്. ഡ്രാക്കുളയുടെ നാട്, ചൗഷസ്കുവിന്റെ നാട്, നാദിയ കോമനേച്ചിയുടെ നാട് എന്നിങ്ങനെയായിരുന്നു അവ. ഈ മൂന്ന് കാര്യങ്ങൾ ഒഴികെ റൊമാനിയയെ കുറിച്ച് കാര്യമായ അറിവൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എന്നതാണ് സത്യം. ആ രാജ്യത്തെ കുറിച്ച് കൂടുതൽ അറിയാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ (മൂന്ന് കാര്യങ്ങളാണ് റൊമാനിയയെക്കുറിച്ചുള്ള ഓർമ എന്റെ മനസ്സിലേക്ക് കൊണ്ട് വന്നത്.അവ എന്താണെന്ന് പിന്നീട് സൂചിപ്പിക്കാം. ) അതൊരു നീണ്ടയൊരു യാത്രയാണെന്ന് തോന്നിപോയി. യൂറോപ്പിന്റെ വന്യകിഴക്കൻ ദേശമായാണ് റൊമാനിയ അറിയപ്പെടുന്നത്. ആധുനികതയുടെ പ്രഭാപൂരങ്ങളിൽ നിന്ന് മാറി, ഒരു നൂറ്റാണ്ട്‌ മുമ്പത്തെ യൂറോപ്പ് അനുഭവഭേദ്യമാകുന്ന റൊമാനിയ. ഡ്രാക്കുള കഥകൾക്ക് പശ്ചാത്തലമൊരുക്കിയ കാർപാത്യൻ മലനിരകളിലെ കോട്ടകളും യക്ഷിക്കഥകളിലെ മായികപ്രകൃതിയും ഇന്നും റൊമനിയയുടെ ഗ്രാമങ്ങളിൽ നില നിൽക്കുന്നു. രണ്ട് യുദ്ധങ്ങളിലേറ്റ മുറിവുകളും നാലരപ്പതിറ്റാണ്ടത്തെ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌ സേച്ഛാധിപത്യഭരണവും റൊമാനിയയെ യൂറോപ്പിലെ ദരിദ്ര രാഷ്ടങ്ങളിലൊന്നാക്കി മാറ്റി. കഥയിലെ ഡ്രാക്കുളയും നിക്കോളെ ചൗഷെസ്കു (Nicolae Ceausescu ) വും ഒന്നായി തോന്നിത്തുടങ്ങിയ കാലത്താണ് 1989-ൽ റൊമാനിയയിൽ ജനകീയ കലാപം ഉണ്ടാവുന്നതും കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌ ഭരണാധികാരിയെ വധിക്കുന്നതും.

കാർപാത്യൻ മലനിരകൾ 

തെക്കൻ യൂറോപ്പിന്റെ കിഴക്കേയറ്റത്ത് കരിങ്കടലിനോട് ചേർന്നാണ് റൊമാനിയയുടെ കിടപ്പ്. കിഴക്കൻ അതിർത്തി കരിങ്കടൽ. ഹംഗറിയും സെർബിയയും പടിഞ്ഞാറും ഉക്രൈനും മോൾഡോവയും വടക്ക് കിഴക്കും ബൾഗേറിയ തെക്കും അതിരുകൾ പങ്കിടുന്നു. കാർപാത്യൻ മലനിരകളുടെ സസ്യ സമൃദ്ധിയും ഡാന്യൂബ് നദിയുടെ നിറ സാന്നിധ്യവും റൊമാനിയൻ ഭൂപ്രകൃതിയെ അനുഗ്രഹിക്കുന്നു. റൊമാനിയയുടെ ഭൂപ്രകൃതി മറ്റും യൂറോപ്യൻ രാജ്യങ്ങളെ അപേഷിച്ച്‌ അതിസമ്പന്നമാണ്. രാജ്യത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക സ്ഥിതിയും ജനങ്ങളുടെ ജീവിത നിലവാരവും വെച്ച് നോക്കിയാൽ മറ്റൊന്നിലും ഈ രാജ്യത്തിനും ഈ സമൃദ്ധി അവകാശപ്പെടാനില്ലെന്ന് കാണാൻ കഴിയും.

BCE 300 മുതൽ റൊമാനിയയുടെ രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ട ചരിത്രം തുടങ്ങുന്നു. അക്കാലത്ത് കൃഷി, കച്ചവടം എന്നിവ പ്രധാന തൊഴിലായി ചെയ്തു കൊണ്ട് ഡാച്ചിയൻ ഗോത്രങ്ങൾ ഇവിടെങ്ങളിൽ താമസിച്ചു. ഇവരുടെ ദേശങ്ങൾ ഡാച്ചിയ (Dacia ) എന്നറിയപ്പെട്ടു. AD 106 - ൽ ട്രാജൻ ചക്രവർത്തിയുടെ കാലത്ത് റോമാക്കാർ ഡാച്ചിയ കീഴടക്കി. തുടർന്ന് രണ്ട് നൂറ്റാണ്ട്‌ റോമാ സാമ്രജ്യത്തിന്റെ പ്രാവശ്യയായി തുടർന്നു. 200 -ൽ ബാർബേറിയന്മാർ എത്തിയതോടെ റോമാക്കാർ പിന്മാറി തുടങ്ങി. 1100 വരെ മജാറുകൾ, ഹൂണന്മാർ, ഗോത്തുകൾ, സ്ലാവുകൾ തുടങ്ങിയ ഗോത്രപ്പടകൾ ഡാച്ചിയയുടെ വിവിധ പ്രദേശങ്ങൾ കയ്യടക്കി. റോമൻ പ്രാവിശ്യയായ കാലം മുതൽ ഡാച്ചിയ, റൊമാനിയ എന്നറിയപ്പെട്ടു തുടങ്ങി. 13, 14 നൂറ്റാണ്ടിൽ വിദേശശക്തികൾക്കെതിരെ നാടുവാഴികൾ ഒന്നിച്ച് ചില പ്രദേശങ്ങൾ പിടിച്ചടക്കി. വടക്കൻ റൊമാനിയൻ ദേശങ്ങളിൽ ആധിപത്യം നേടിയ ഹംഗറി അവിടെ "ട്രാൻസിൽവാനിയ " എന്ന പേരിൽ 19 -ആം നൂറ്റാണ്ട്‌ വരെ ഭരിച്ചു.

തുർക്കികളുടെ വാഴ്ച്ച -

14-ലാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ മധ്യത്തോടെ ഒട്ടോമൻ തുർക്കികൾ യൂറോപ്പ് കീഴടക്കിത്തുടങ്ങി. റൊമാനിയൻ നാട്ടുരാജ്യങ്ങളായ വലാക്കിയ (valaccia) 1476- ലും മോൾഡോവിയ 1504- ലും കീഴടക്കിയ ഒട്ടോമാൻമാർ 300 കൊല്ലം ഈ നാടുകൾ ഭരിച്ചു. തുർക്കികൾക്ക് മുന്നിൽ റൊമാനിയക്കാരുടെ ജീവിതം ദുരിതപൂർണമായിരുന്നു. ഗ്രീക്ക് പ്രഭുക്കന്മാരെ (ഇവർ ഫനേരിയറ്റുകൾ എന്നറിയപ്പെട്ടു ) ചുമതലയേൽപ്പിച്ചാണ് തുർക്കികൾ റൊമാനിയൻ പ്രദേശങ്ങൾ ഭരിച്ചത്. കർഷകർ പല രീതിയിലും പീഡിപ്പിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ പലയിടത്തും കലാപങ്ങൾ പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടു. അവയൊക്കെ അതിക്രൂരമായി അടിച്ചമത്തപ്പെട്ടു. 1821- ൽ വൻകലാപങ്ങളെ തുടർന്ന് തുർക്കികൾ ഫനേരിയറ്റുകളെ തിരിച്ചു വിളിച്ചു.

റഷ്യൻ നിയന്ത്രണം -

18- ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തോടെ റഷ്യൻ സൈന്യം തുർക്കികളെ തുരത്താൻ തുടങ്ങി. 1878-ൽ തുർക്കികൾ പൂർണ്ണമായും റൊമാനിയ വിട്ടൊഴിഞ്ഞു. 1830 - കളിൽ തന്നെ തങ്ങളുടെ അധീനതയിൽ പ്രദേശങ്ങളിൽ റഷ്യ പുതിയ ഭരണഘടന നടപ്പിലാക്കി തുടങ്ങിയിരുന്നു. നാട്ടുകാരുടെ സമിതിക്ക് ഭരണമേല്പിച്ചു കൊണ്ട് റഷ്യ റൊമാനിയയുടെ ജനാതിപത്യവൽക്കരണത്തിന് തുടക്കമിട്ടു. 1859-ൽ രണ്ട് ജനകീയ സമിതികൾ അലക്സൻഡർ ജോൺ കൂസ രാജകുമാരനെ തങ്ങളുടെ പൊതുഭരണാധികാരിയായ നിശ്ചയിച്ചതോടെ റൊമാനിയൻ ഏകീകരണത്തിന് വേഗം കൂടി. 1861- ൽ വലാക്കിയയും മോൾഡോവിയയുമടക്കമുള്ള മിക്കവാറും എല്ലാം സ്വരൂപങ്ങളും ലയിച്ച് "റൊമാനിയ " എന്ന രാഷ്ട്രത്തിന് രൂപം കൊടുത്തു.

കരോൾ I 

പാരിസിൽ ഉന്നതവിദ്യാഭ്യാസം നേടിവന്ന യുവാക്കളായിരുന്നു റൊമാനിയൻ ഏകികരണത്തിന് നേതൃത്വം നൽകിയത്. ഇവർ കൂടുതൽ ജനകീയ അവകാശങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി പ്രചരണം തുടങ്ങിയതോടെ കൂസ രാജാവിന് അവരോടപ്പം നിൽക്കേണ്ടി വന്നു. ഭൂപ്രഭുക്കന്മാരിൽ നിന്ന് ഭൂമിയെടുത്തു പാവപ്പെട്ടവർക്ക് നൽകാൻ തീരുമാനിച്ചപ്പോൾ പ്രഭുക്കന്മാർ അദ്ദേഹത്തിനെതിരെ തിരിഞ്ഞു. 1866- ൽ അദ്ദേഹം രാജിവെച്ചു. പകരം ഹൊഹൻസൊളാനിലെ കാറൽ എന്ന ജർമ്മൻ രാജകുമാരൻ കാരോൾ രാജകുമാരൻ എന്ന പേരിൽ അമ്പത് വർഷം രാജ്യം ഭരിച്ചു. 1878 - ൽ മിക്ക യൂറോപ്യൻ രാജ്യങ്ങളും റൊമാനിയയെ അംഗീകരിച്ചു. 1881- ൽ റൊമാനിയ കിങ്ഡം ആയി. കാരോൾ രാജാവിന്റെ കാലത്ത് ഭൂവുടമകൾ കൂടുതൽ സമ്പന്നരായി മാറി. 1907- ൽ കർഷകർ കലാപം തുടങ്ങിയപ്പോൾ റൊമാനിയൻ സൈന്യം ശക്തമായി അടിച്ചമർത്തി. ആ കലാപത്തിൽ പത്തായിരത്തിലധികം കർഷകർ കൊല്ലപ്പെട്ടു. 1914 -ൽ കാരോൾ രാജാവ് മരിച്ചപ്പോൾ അനന്തിരവൻ ഫെർഡിനൻഡ് പുതിയ രാജാവായി.

ലോകയുദ്ധങ്ങളിലേക്കും ഫാസിസത്തിലേക്കും -

ഒന്നാം ലോകയുദ്ധത്തിന്റെ തുടക്കത്തിൽ പക്ഷം ചേരാതെ നിന്ന റൊമാനിയ 1916-ൽ സഖ്യകക്ഷികൾക്ക് ഒപ്പം ചേർന്നു. ഓസ്ട്രിയ - ഹംഗറി സാമ്രാജ്യം കയ്യടക്കിവെച്ചിരുന്ന ട്രാൻസിൽവാനിയ തിരിച്ചുകിട്ടാൻ ബ്രിട്ടനൊപ്പം ചേർന്ന് അച്ചുതണ്ട് ശക്തികൾക്കെതിരെ യുദ്ധം ചെയ്തു. സഖ്യകക്ഷികൾ വിജയിച്ചതോടെ ട്രാൻസിൽവാനിയ കൂടതെ റൊമാനിയൻ സാന്നിധ്യം കൂടുതലുള്ള ബനാറ്റ്, ബുകോവിന് തുടങ്ങിയ പ്രദേശങ്ങളും റൊമാനിയയ്ക്ക് കിട്ടി. ഇതോടെ രാജ്യത്തിന്റെ വിസ്തൃതിയും അംഗബലവും വർധിച്ചു.

യുദ്ധാനന്തരം ലിബറൽ പാർട്ടികൾ അധികാരത്തിൽ വരികയും ഭൂവിനിയോഗനിയമം നടപ്പിലാക്കുകയും ചെയ്തു. എന്നാൽ '29 കളിൽ ലോകമാകെ ഉടലെടുത്ത മഹാമാന്ദ്യം റൊമാനിയയെ സാമ്പത്തികമായി തകർത്തു. ആ പ്രതിസന്ധി മുതലെടുത്ത ജർമൻ നാസികളോട് ബന്ധമുള്ള അയൺഗാർഡ് പാർട്ടി അധികാരം നേടി. 1927- ൽ ഫെർഡിനൻഡ് രാജാവ് മരിച്ചപ്പോൾ മകൻ കരോൾ രണ്ടാമൻ രാജാവായി. അയൺഗാർഡിന്റെ സ്വാധീനത ഭയന്ന് അദ്ദേഹം പാർട്ടി പിരിച്ചുവിട്ട് ഏകാധിപതിയായി.

മൈക്കേൽ I 

രണ്ടാം ലോകയുദ്ധത്തിലും തുടക്കത്തിൽ റൊമാനിയ നിഷ്പക്ഷമായി നിന്നു. പക്ഷെ 1940-ൽ അച്ചുതണ്ട് ശക്തികൾ ശക്തി പ്രാപിക്കുകയും ഹംഗറി ട്രാൻസിൽവാനിയ പിടിച്ചെടുക്കുകയും ചെയ്തു. സോവിയറ്റ് യൂണിയൻ വടക്ക് കിഴക്കൻ പ്രദേശങ്ങളും ബൾഗേറിയ തെക്ക് കിഴക്കൻ പ്രദേശങ്ങളും കൈക്കലാക്കി. ഇതോടെ ജനം ജനം രാജാവിനെതിരെ തിരിഞ്ഞു. 1940 സെപ്റ്റംബർ ആറിന് രാജാവ് കിരീടം ഉപേക്ഷിച്ചു. മകൻ മൈക്കേൽ രാജാവായി. പ്രധാനമന്ത്രിയായിരുന്ന ആന്റോനെസ്കു കൂടുതൽ ശക്തനാകുകയും ജർമനിയുമായി സഹകരിച്ചു. നാസിപട്ടാളം ഒക്ടോബറിൽ റൊമാനിയയിലെത്തി. ജർമനിക്കൊപ്പം യുദ്ധം ചെയ്തു തുടങ്ങിയ റൊമാനിയ 1944 ഓഗസ്‌റ്റോടെ ജർമനിക്കെതിരെ തിരിഞ്ഞു. മൈക്കേൽ രാജാവ് ആന്റോനെസ്കുവിനെ പുറത്താക്കി സഖ്യകക്ഷികൾക്കൊപ്പം ചേർന്നു. 1945- ൽ യുദ്ധം അവസാനിച്ചപ്പോൾ ട്രാൻസിൽവാനിയ റൊമാനിയയ്ക്ക് തിരിച്ചു കിട്ടിയെങ്കിലും സോവിയറ്റ് യൂണിയനും
 ബൾഗേറിയയും അവർ കീഴടക്കിയ പ്രദേശങ്ങൾ വിട്ട് കൊടുക്കാൻ തയ്യാറായില്ല.

കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌ ഭരണം -

ജർമനിയെ തുരത്താൻ റൊമാനിയയിൽ എത്തിയ സോവിയറ്റ് സെന, യുദ്ധം അവസാനിച്ചശേഷവും മടങ്ങാൻ തയ്യാറായില്ല. 1950- വരെ ചെമ്പട, റൊമാനിയയിൽ തമ്പടിച്ചു. ഇവരുടെ തണലിൽ റൊമാനിയൻ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌ പാർട്ടി ശക്തിയാർജിച്ചു. രാഷ്ട്രീയ എതിരാളികളെ വകവരുത്തി അധികാരം പിടിച്ചെടുത്തു. 1947 ഡിസംബർ 30- ന് രാജാവിനെയും സ്ഥാനഭ്രഷ്ടനാക്കി. കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകൾ രാജ്യത്തെ "സ്വതന്ത്ര ജനാധിപത്യ രാഷ്ട്രം" എന്ന് നിർവചിച്ചെങ്കിലും സോവിയറ്റ് യൂണിയന്റെ ഉപഗ്രഹം മാത്രമായിരുന്നു റൊമാനിയ.

1948- ലും '52 -ലും ഭരണഘടനയിൽ റഷ്യൻ മാതൃക അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടു. കാർഷിക മേഖലയെ വിപുലപ്പെടുത്താനും വ്യവസായങ്ങളെ തളർത്താനും സോവിയറ്റ് യൂണിയൻ റൊമാനിയയെ ഉപദേശിച്ചു. റൊമാനിയയുടെ വിദേശകാര്യനയം രൂപകൽപ്പന ചെയ്തതും റഷ്യയായിരുന്നു.

                                                                                                        തുടരും